We overvielen Sabina met de vraag of zij naar de kapper wilde én of ze meteen aan een mooi televisieprogramma wilde meewerken. Voor de camera je verhaal doen terwijl je in de kappers stoel zit dat is best een hele stoere stap. Sabina wist heel snel ‘dit wil ik’. En wat een mooie memorabele dag is het geworden. Lees hoe Sabina heel stoer zichzelf kwetsbaar opstelt.
My way to feeling Beautifull 😍again
Even voorstellen.. Ik ben Sabien, net 59 jaar (april). Oosten van het land. Na mijn VWO, een jaar rechten heb ik een carrière met leuke afwisselende functies gehad. Circa 27 jaar bij ABN Amro, op diverse locaties vervuld. De twee functies als management assistente, waarin ik vooral zelfstandig alles regelde, heb ik als de mooiste en bijzondere tijd ervaren.
Pesten maakte eind aan mijn studie
Waar ik, na zelf vaak gepest te zijn op de lagere school, als ik bijvoorbeeld niet liet afkijken, in elkaar geslagen en uitgescholden werd om niks ook mijn rechten studie, achteraf terugkijkend, gestopt ben omdat ik gepest werd door mede huisbewoners van Vindicat. Ook op de middelbare school, als één van de jongsten, was ik niet tegen de druk opgewassen. Ik kwam niet, eigenlijk nooit voor mezelf op.
Een onmogelijke liefde
Ik had een vriendje, meer gezien mijn lage zelfwaarde, omdat ik dacht dat het zo hoorde. Huisje, boompje, beestje Ik was niet verliefd. Dat ontdekte ik pas na mijn eerste huwelijk met hem, een narcist. Waarin ik veel mensen kwijtraakte en alles om hem draaide. Waarvan ik wederom geloofde dat dit zo hoorde.
Na dit eerste huwelijk kwam kort de liefde van mijn leven. Voor het eerst verliefd. Helaas een onmogelijke liefde. Uit veiligheid, de rust denkend te vinden in mijn tweede huwelijk. Achteraf ook nu niet vanuit echte liefde. Te verschillend. Maar ik zag het eerst als uitdaging en dacht, als ik maar genoeg liefde geef verandert hij wel. Weet nu dat dat niet zo werkt.
Mezelf kwijt
Ik cijferde me ook in mijn tweede huwelijk bijna 21 jaar lang weg. Wederom veel vrienden en vooral mezelf helemaal kwijt net als in mijn eerste huwelijk. Altijd van alles de schuld bij mezelf zoekend. gelukkig heb ik twee prachtige unieke zoons. Wouter van nu 22 en Matthijs 23. Matthijs 4 jaar geen contact mee gehad. Hij wilde op zoek naar zichzelf, voelde dat ik niet gelukkig was.
Hun geboorte, Matthijs kreeg een tweede kans, na reanimatie tijdens zijn geboorte, en onze hereniging de mooiste momenten, geschenken in mijn leven. Ik was door zijn geboorte bang hem kwijt te raken. Achteraf besef ik nu dat toen hij wegging dit voor mij het zetje was om mijn scheiding in gang te zetten en eindelijk voor mezelf te kiezen en de weg in te slaan om weer gelukkig te worden. Een heftig pad, met veel hobbels.
Loslaten verbinding
Na mijn scheiding ben ik nu zover dat ik alles vanuit liefde, ondanks alles voor mezelf, kan loslaten. Nu beseffend dat geluk in hele kleine dingen zit en dat geluk met geen geld te koop is. Mijn jongens en ik nu ieder vanuit een diepe liefdevolle verbinding met elkaar bezig met ons eigen pad, naast en met elkaar. Soms hard werken, maar wat je liefde geeft groeit. Ik geniet van hun groei.
We vormen op dit moment een heel fijn en hecht gezin met ons drietjes waarin een ieder zichzelf mag zijn en leren van elkaar. We genieten van elkaars verschillen, maar ook overeenkomsten. Een waardevolle combi. Wouter, gay, in Amsterdam en Matthijs bi, in Groningen. Wouter ziet zijn toekomst in de televisie wereld gestalte krijgen. Matthijs geniet op dit moment van zijn studie docent geschiedenis. Mocht het anders lopen dan moet dit zo zijn
Een pittige opgave
Belangrijkste vind ik volg je hart. Dat klopt altijd. Ga je droom achterna. Een pittige opgave in deze tijd vind ik voor hun om zichzelf te worden en dit te blijven. Super trots op hoe ze dit doen in deze pittige en verhardende maatschappij. Rechtsextremisme, geweld, homohaat neemt helaas erg toe.
Na een aantal jaren, werken aan mezelf, herstel, nu zelf in een ernstige depressie gekomen na een heftig vorig jaar. Dingen die bij mijn zoons speelden, verbouwingen, veranderingen rondom mijn huis, Corona, maar vooral ook nu pas komt de verwerking van het verlies van mijn moeder waardoor oud en nieuw even door elkaar lopen en weer opspelen. Nog wat laagjes te pellen.
Had de laatste maanden voor geen goud willen missen met mijn moeder. Het was zo intens, innig. Ik heb haar en ook mijn wens om vanuit huis weer naar huis te mogen gaan in vervulling kunnen laten gaan. Samen met mijn vader. Veel, alles van mijn vader als hoog sensitief persoon willen overnemen en niet aan mezelf gedacht. Mantelzorger nu nog voor mijn lieve 91 jarige vader die nog op zichzelf woont in een eengezinswoning.
Wat ik leer van de depressie die mij bezoekt
Gezien mijn depressie diverse slapeloze nachten. Veel gepieker, negatieve gedachtes, nachtmerries, maar ook mooie inzichten. Op 1 van deze nachten kwam ik al “googlend” bij de BeautyBank terecht. Eerlijk gezegd toen nog nooit van gehoord. Al lezend over al het moois wat zij voor anderen betekenen werd ik ook geïnspireerd door Karin Gombert, de oprichtster, haar eigen verhaal.
Prachtig, zo open, kwetsbaar.. Het raakte, ontroerde me diep. Een gevoel van herkenning, dat ik dus niet de enige ben die allerlei (nare) dingen overkomen die je later vaak pas begrijpt als levensles en hoe en waarom. Of ook gewoon nooit. Achteraf vaak heel waardevol en ook zo kunt zien en iets positiefs kunt omzetten.
In eerste instantie dacht ik… Wie zal ik hiervoor opgeven, hier blij mee maken?
Toen hoorde ik een liefdevol stemmetje wat zei: “Hallo Sabien…. denk eens na. . In welk proces zit je nu? Depressie. Waarom gebeurt dit? Om eindelijk van jezelf te leren houden, je niet meer weg te cijferen, alles altijd voor anderen .. Denk nu eens aan jezelf !!
Schrijf hun kort je verhaal en geef gewoon jezelf op. Als zelfliefde. Naar mijn innerlijke stem geluisterd en zo gezegd zo gedaan. Daarna er niet meer aan gedacht
Zonder denken ja gezegd
Tot ik op een vrijdag een appje van Karin kreeg of ik verwend zou willen worden door een liefdevolle Beautyprofessional en of ik dit zou willen delen in een tv programma om anderen te inspireren. Totaal onverwachts.
Zonder na te denken, knap voor mijn doen, ja gezegd en het gewoon laten gebeuren..
Als doel voor nu gaf ik op: “Mijzelf weer zien zoals anderen mij nu wel zien: Mooi, bijzonder en uniek”. Dit weer geloven en weer echt voelen, (mensen) durven vertrouwen op mijn intuïtie en leven puur vanuit mijn 💖. Van mezelf houden.
Kortom weer de stoere vrouw, die zich kwetsbaar durft op te stellen zonder angst(en), worden.
Die niet alle ballen als “Stier” in haar eentje omhoog hoeft te houden.maar hulp vraagt en niet alleen maar meer geeft, maar door zelfliefde ook weer kan genieten van ontvangen en weer durf toe te laten ondanks mijn of juist door inzicht over mijn eigen opgelopen “krasjes”.
Dat ik ontdek waar mijn 💖echt blij van word.
Wat mijn passie is en vandaaruit dit kunnen omzetten in een leuke baan.
Gek op fotografie, schrijven, nieuwe dingen ontdekken, opzetten. Spreek/schrijf veel talen alsof het mijn moedertaal is. Ontdek graag de wereld. Als hsp/hss er vanuit zelfliefde anderen inspireren/helpen. Mogelijkheden zien die niemand ziet
Eigenlijk na veel hobbels nu in een soort verlate puberteit terechtgekomen.
Op weg naar weer gelukkig worden en mezelf als waardevol zien … met hulp.
Sabien 💖
Lees binnenkort deel II:
